31 Aralık 2014 Çarşamba

Asgari Ücret Tespit Komisyonu Kararı


31 Aralık 2014  ÇARŞAMBA
Resmî Gazete
Sayı : 29222
TEBLİĞ
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:
ASGARİ ÜCRET TESPİT KOMİSYONU KARARI
Karar Tarihi : 30/12/2014
Karar No :  2014/1
22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 39 uncu maddesi gereğince, iş sözleşmesi ile çalışan ve bu Kanunun kapsamında olan veya olmayan her türlü işçinin asgari ücretini tespit etmekle görevli Asgari Ücret Tespit Komisyonu, 3/12/2014 tarihinde başladığı çalışmalarını 30/12/2014 tarihine kadar sürdürmüş ve yaptığı dört toplantı sonucunda;
1) Milli seviyede tek asgari ücret tespitine, oybirliğiyle,
2) İşçinin bir günlük normal çalışma karşılığı asgari ücretinin; 1/1/2015-30/6/2015tarihleri arasında 40,05 (kırklira beşkuruş) Türk Lirası olarak, 1/7/2015-31/12/2015 tarihleri arasında ise 42,45 (kırkikilira kırkbeşkuruş) Türk Lirası olarak tespitine, işçi temsilcilerinin muhalefetine karşılık oy çokluğuyla,
3) İş bu Kararın, 4857 sayılı Kanunun 39 uncu maddesine dayanılarak hazırlanan Asgari Ücret Yönetmeliği’nin 11 inci maddesi gereğince Resmî Gazete’de yayımlanmasına oy birliğiyle,
karar verilmiştir.

GEREKÇE

Asgari ücret, bilindiği gibi ödenmesi zorunlu olan en az ücrettir.
Asgari ücretin belirlenmesini düzenleyen Asgari Ücret Yönetmeliği uyarınca, asgari ücret, pazarlık ücreti değildir.
Asgari ücretin belirlenmesi sırasında, Komisyonumuz, bu çerçevede bir karar alınması için çalışmış, işçilerin geçim şartları ve 2015 yılı enflasyon hedefi gibi faktörleri değerlendirmiştir.
İşte bu çerçevede hareket eden Komisyonumuz; işçinin günlük asgari ücretini; 1/1/2015-30/6/2015 tarihleri arasında 40,05 (kırklira beşkuruş) Türk Lirası olarak, 1/7/2015-31/12/2015 tarihleri arasında ise 42,45 (kırkikilira kırkbeşkuruş)  Türk Lirası olarak belirlemiştir.
Asgari Ücret Yönetmeliği’nin 11 inci maddesi gereğince, Asgari Ücret Tespit Komisyonu’nca belirlenen asgari ücret, Resmî Gazete’de yayımlandığı tarihi izleyen ayın ilk gününden itibaren yürürlüğe girecektir.

İŞÇİ TEMSİLCİLERİNİN
ASGARİ ÜCRET KARŞI OY GEREKÇESİ

Asgari Ücret Tespit Komisyonu’nda işçi kesimi adına görev yapan Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu (TÜRK-İŞ) temsilcileri, işveren-devlet kesimi temsilcilerinin oy çokluğu görüşüyle belirlenen asgari ücrete aşağıdaki gerekçeyle katılmamış ve muhalif kalmışlardır:
“Anayasanın 55 inci maddesinde ‘asgari ücretin tespitinde çalışanların geçim şartları ile ülkenin ekonomik durumu da göz önünde bulundurulur’ düzenlemesi yer almaktadır.
Asgari Ücret Yönetmeliğinde ise ‘işçilere normal bir çalışma günü karşılığı ödenen ve işçinin, gıda, konut, giyim, sağlık, ulaşım ve kültür gibi zorunlu ihtiyaçlarını günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılamaya yetecek ücret’ olarak asgari ücret tanımlanmaktadır.
Asgari Ücret Tespit Komisyonunun çalışmalara başladığı 03 Aralık 2014 günü itibariyle geçerli olan brüt aylık asgari ücret 1.134 TL’dir. Bu tutardan sosyal güvenlik, vergi, işsizlik sigortası gibi kesintiler yapıldıktan sonra ele geçen net aylık ücret ise 891,03 TL olmaktadır. Bu tutar, asgari ücretli işçinin bile Aralık 2014 ayında bir üst vergi diliminden vergi ödemek durumunda kalması nedeniyle daha da düşmektedir.
Asgari ücret, çalışanların düşük ücretlere karşı korunmasına ve emek sömürüsünü önlemeye yönelik önemli ve etkin bir sosyal politika aracıdır. İnsan temel hak ve özgürlüklerinin tanımlandığı tüm uluslararası sözleşmelerde, herkesin kendisi ve ailesi için “insan onuruna yaraşır” adil ve elverişli bir ücrete hakkı olduğu kabul edilmektedir.
İşçi temsilcileri, 2015 Yılı Programında öngörülen altışar aylık yüzde 3 oranındaki asgari ücret artışının kabul edilemez nitelikte olduğunu vurgulamış, günlük asgari ücreti 1-2 lira artırarak çalışanların geçim koşullarında düzelmenin sağlanamayacağını belirtmiştir.
İşçi temsilcileri asgari ücreti belirleme çalışmaları sırasında temel alınması gereken ilkeleri aşağıdaki biçimiyle açıklamış ve talep etmiştir:
1. Anayasa’da yer alan “geçim şartları” yaklaşımına öncelikle uyulmalıdır.
2. Ücretlerde adaleti sağlamak açısından, en düşük devlet memuru maaşı dikkate alınmalıdır.
3. İşçinin ailesi ile birlikte günün ekonomik ve sosyal koşullarına göre insanca yaşamasını mümkün kılacak, insanlık onuruyla bağdaşacak bir tutar belirlenmelidir.
4. İşçinin ve ailesinin bilimsel olarak belirlenmiş harcama kalıbı esas alınmalı ve hesaplamalarda Türkiye İstatistik Kurumu verileri kullanılmalıdır.
5. Perakende fiyatlar kullanılarak hesaplanan net harcama tutarı, işçinin eline net geçecek biçimde düzenlenmelidir. 
6. Asgari ücret, sanayi/tarım ve yaş, cinsiyet ayırımı yapılmadan yine ulusal düzeyde tek olarak belirlenmelidir.
7. İşçilerin arasında nitelik, kıdem, işin mahiyeti gibi ekonomik amaçlı değerlendirmelerin tümünden bağımsız olarak ele alınmalı, ekonomik ölçülerin ötesinde sosyal bir ücret olarak kabul edilmelidir.
8. İşçinin satın alma gücünün ileriye dönük olarak korunabilmesi için gerekli bir iyileştirme ayrıca ilave edilmelidir. 
9. Asgari ücret belirlenirken, gelir dağılımında adaleti sağlamaya yönelik olarak ayrıca refahtan pay verilmelidir.
İşçi temsilcileri, asgari ücret çalışmaları sırasında bu ilkeleri savunmuş ve asgari ücretin bu çerçevede belirlenmesi ve kabul edilmesi için mücadele etmiştir.
Asgari ücretin tespitinde Anayasa gereği göz önünde tutulması gereken ‘ülkenin ekonomik durumu’ gerek Hükümet tarafından hazırlanan 2015 Yılı Programı ve Bütçesi ile Orta Vadeli Mali Programda öngörülen hedefler, gerek komisyon çalışmalarında sunulan raporlar, ekonomik göstergelerin olumlu olduğuna işaret etmektedir. Bu olumlu gelişmelerin asgari ücrete yansıtılması talebinde bulunulmuştur.
Asgari ücretin belirlenmesindeki göz önünde bulundurulması öncelikli ilke olan ‘çalışanların geçim şartları’ ise devletin resmi kurumu Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından ortaya konulmuştur. Asgari Ücret Tespit Komisyonunun verdiği görev doğrultusunda TÜİK geçim koşullarını hesaplamıştır. Devletin resmi kurumunun 2014 Aralık ayında Komisyona sunduğu hesaplamaya göre, tek bir işçinin aylık harcama tutarı net 1.425 TL’dir. Yapılan bu hesaplamada ‘çalışanın ailesi’ dikkate alınmamıştır. Konfederasyonumuzun 28 yıldan bu yana her ay düzenli olarak yaptığı ‘Açlık ve Yoksulluk Sınırı’ araştırmasına göre tek bir işçinin yaşama maliyeti aynı dönem itibariyle net 1.458 TL’dir. TÜRK-İŞ ile TÜİK’in verileri uyumludur.
Asgari ücret pazarlık ücreti değildir. Bilimsel, objektif yöntemler ve güvenilir verilerle tespit edilen taban ücrettir.
İşçi kesimi, öncelikle TÜİK tarafından belirlenen net tutarın temel alınmasını, sonradan 2015 yılı için öngörülen enflasyon hedefi ile refah payı ilavesi gerektiğini, sonuç itibariyle, bu yöntemle belirlenecek asgari ücretin önemli adım ve başlangıç olacağını Komisyonda ifade ve talep etmiştir.
Ancak işçi kesiminin bu talebi bile Komisyonda görev yapan işveren-devlet kesimi temsilcileri tarafından dikkate alınmamıştır. Asgari ücret pazarlık konusu yapılmış ve düşük belirlenerek, oy çokluğuyla kabul ve ilan edilmiştir.
Bu yaklaşım gelir eşitsizliğini ve adaletsizliği daha da büyütmektedir. Devlet sosyal koruma görevini iktisaden zayıf olan işçiden yana kullanmamıştır. Kararlaştırılan asgari ücret, ülkede uygulanmakta olan ekonomik ve sosyal politikaların bir yansıması ve önemli göstergesidir.
Asgari Ücret Tespit Komisyonu’nun işveren-devlet kesimi temsilcilerinin oy çoğunluğuyla belirlenen asgari ücrete, gerek miktar ve gerek belirleme yöntemi açısından yukarıda sıraladığımız gerekçelerle katılmıyoruz ve işçi kesimi olarak muhalif kalıyoruz.”


Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri No: 2)

30 Aralık 2014  SALI

Resmî Gazete

Sayı : 29221

TEBLİĞ

Maliye Bakanlığından:
KATMA DEĞER VERGİSİ GENEL UYGULAMA TEBLİĞİNDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ
(SERİ NO: 2)
3065 sayılı Katma Değer Vergisi (KDV)
Kanununun ilgili maddelerinin verdiği yetki çerçevesinde 26/04/2014 tarih ve 28983 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Katma Değer Vergisi Genel
Uygulama Tebliğinde aşağıdaki düzenlemelerin yapılmasına gerek duyulmuştur.
1. KDV Genel
Uygulama Tebliğinin (III/B-3) bölümünün birinci paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar eklenmiştir.
2006/10379 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile indirimli
vergi oranına tabi teslim ve hizmetlerde iade uygulaması ile ilgili sınır, 2006 yılında gerçekleşecek işlemler için geçerli olmak üzere 10.000 TL
olarak belirlenmiş, 2007 ve izleyen yıllarda ise bu sınırın Vergi Usul Kanunu hükümleri uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı, bu şekilde yapılacak hesaplamada 50 TL ve daha düşük tutarların dikkate alınmayacağı, 50 TL'den fazla olan tutarların ise 100 TLnin en yakın katına yükseltileceği belirtilmiştir.
Bu kapsamda yapılan hesaplamaya göre, indirimli orana tabi işlemler nedeniyle yüklenilen ve indirim yoluyla giderilemeyen KDV tutarının iade konusu yapılamayacak kısmıyla ilgili sınır; 2006 yılı için 10.000 TL, 2007 yılı için 10.800 TL, 2008 yılı için 11.600 TL, 2009 yılı için 13.000 TL, 2010 yılı için 13.300 TL, 2011 yılı için 14.300 TL, 2012 yılı için 15.800 TL, 2013 yılı için 17.000 TL, 2014 yılı için 17.700 TL, 2015 yılı için 19.500 TL olarak belirlenmiştir.
2. KDV Genel
Uygulama Tebliğinin (III/B-3.3.) bölümünün dördüncü paragrafındaki parantez içi (2006 yılı için 10.000 TL, 2007 yılı için 10.800 TL, 2008 yılı için 11.600 TL, 2009 yılı için 13.000 TL, 2010 yılı için 13.300 TL, 2011 yılı için 14.300 TL, 2012 yılı için 15.800 TL, 2013 yılı için 17.000 TL ve 2014 yılı için 17.700 TLyi) ibaresi Tebliğ metninden çıkarılmıştır.
Tebliğ olunur.

Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 287)

30 Aralık 2014  SALI
Resmî Gazete
Sayı : 29221
TEBLİĞ
Maliye Bakanlığından:
—  Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 287)
31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 21, 23/8, 31, 47, 48, mükerrer 80, 82, 86 ve 103 üncü maddelerinde yer alan ve yeniden değerleme oranında artırılan maktu had ve tutarlar ile 1/1/2006 tarihinden önce ihraç edilen bir kısım menkul kıymetlerden 2014 takvim yılında elde edilen menkul sermaye iradının beyanında dikkate alınacak indirim oranı uygulamasına ilişkin açıklamalar bu Tebliğin konusunu oluşturmaktadır.



1. Yeniden Değerleme Oranında Artırılan Had ve Tutarlar

Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 123 üncü maddesinin (2) numaralı fıkrasında, Kanunun 21, 23/8, 31, 47, 48, mükerrer 80, 82 ve 86 ncı maddelerinde yer alan maktu had ve tutarların, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı, bu şekilde hesaplanan maktu had ve tutarların % 5’ini aşmayan kesirlerinin dikkate alınmayacağı, Bakanlar Kurulunun, bu surette tespit edilen had ve tutarları yarısına kadar artırmaya veya indirmeye yetkili olduğu hükmü yer almaktadır. Aynı maddenin (3) numaralı fıkrasında da 103 üncü maddede yer alan vergi tarifesinin gelir dilimi tutarları hakkında da yukarıdaki hükmün uygulanacağı öngörülmüştür.

Bu hüküm göz önüne alınarak Gelir Vergisi Kanununun 21, 23/8, 31, 47, 48, mükerrer 80, 82, 86 ve 103 üncü maddelerinde yer alıp, 2014 yılında uygulanan had ve tutarların 2014 yılı için % 10,11 (on virgül on bir) olarak tespit edilen yeniden değerleme oranında1 arttırılması suretiyle belirlenen ve 2015 takvim yılında uygulanacak olan had ve tutarlar aşağıdaki şekilde tespit edilmiştir.

1.1. Gayrimenkul Sermaye İratlarında Uygulanan İstisna Tutarı

Gelir Vergisi Kanununun 21 inci maddesinde yer alan mesken kira gelirleri için uygulanan istisna tutarı, 2015 takvim yılında elde edilen kira gelirleri için 3.600 TL olarak tespit edilmiştir.

1.2. Hizmet Erbabına İşyeri veya İşyerinin Müştemilatı Dışında Kalan Yerlerde Yemek Verilmek Suretiyle Sağlanan Menfaatlere İlişkin İstisna Tutarı

Gelir Vergisi Kanununun 23 üncü maddesinin 8 numaralı bendinde yer alan, işverenlerce işyeri veya işyerinin müştemilatı dışında kalan yerlerde hizmet erbabına yemek verilmek suretiyle sağlanan menfaatlere ilişkin istisna tutarı, 2015 takvim yılında uygulanmak üzere 13.00 TL olarak tespit edilmiştir.

1.3. Engellilik İndirimi Tutarları

Gelir Vergisi Kanununun 31 inci maddesinde yer alan engellilik indirimi tutarları, 2015 takvim yılında uygulanmak üzere; birinci derece engelliler için 880 TL, ikinci derece engelliler için 440 TL, üçüncü derece engelliler için 200 TL olarak tespit edilmiştir.

1.4. Basit Usule Tabi Olmanın Genel Şartlarından Olan İşyeri Kira Bedeline İlişkin Tutar

Gelir Vergisi Kanununun 47 nci maddesinin (2) numaralı bendinde yer alan yıllık kira bedeli toplamı, 2015 takvim yılında uygulanmak üzere büyükşehir belediye sınırları içinde 6.000 TL, diğer yerlerde 4.000 TL olarak tespit edilmiştir.

1.5. Basit Usule Tabi Olmanın Özel Şartlarını Belirleyen Hadler

Gelir Vergisi Kanununun 48 inci maddesinde yer alan hadler, 2015 takvim yılında uygulanmak üzere;

- 1 numaralı bent için 84.000 TL ve 120.000 TL,

- 2 numaralı bent için 40.000 TL,

- 3 numaralı bent için 84.000 TL,

olarak tespit edilmiştir.

1.6. Değer Artışı Kazançlarına İlişkin İstisna Tutarı

Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 80 inci maddesinde yer alan değer artışı kazançlarına ilişkin istisna tutarı, 2015 takvim yılı gelirlerine uygulanmak üzere 10.600 TL olarak tespit edilmiştir.

1.7. Arızi Kazançlara İlişkin İstisna Tutarı

Gelir Vergisi Kanununun 82 nci maddesinde yer alan arızi kazançlara ilişkin istisna tutarı, 2015 takvim yılı gelirlerine uygulanmak üzere 23.000 TL olarak tespit edilmiştir.

1.8. Tevkifata ve İstisnaya Konu Olmayan Menkul ve Gayrimenkul Sermaye İratlarına İlişkin Beyanname Verme Sınırı

Gelir Vergisi Kanununun 86 ncı maddesinde yer alan tevkifata ve istisnaya konu olmayan menkul ve gayrimenkul sermaye iratlarına ilişkin beyanname verme sınırı, 2015 takvim yılı gelirlerine uygulanmak üzere 1.500 TL olarak tespit edilmiştir.

1.9. Gelir Vergisine Tabi Gelirlerin Vergilendirilmesinde Esas Alınan Tarife

Gelir Vergisi Kanununun 103 üncü maddesinde yer alan gelir vergisine tabi gelirlerin vergilendirilmesinde esas alınan tarife, 2015 takvim yılı gelirlerinin vergilendirilmesinde esas alınmak üzere aşağıdaki şekilde yeniden belirlenmiştir.



12.000 TL'ye kadar                                                                                                                       % 15



29.000 TL'nin 12.000 TL'si için 1.800 TL, fazlası                                                                        % 20



66.000 TL'nin 29.000 TL'si için 5.200 TL, (ücret gelirlerinde 106.000 TL'nin

                                                                                                                                                     % 27

29.000 TL'si için 5.200 TL), fazlası



66.000 TL'den fazlasının 66.000 TL'si için 15.190 TL, (ücret gelirlerinde

                                                                                                                                                     % 35

106.000 TL'den fazlasının 106.000 TL'si için 25.990 TL), fazlası



2. Basit Usulde Vergilendirmeyle İlgili Hususlar

2.1. Kar Hadleri Emsallerine Göre Düşük Olarak Tespit Edilmiş Bulunan Emtia İçin Özel Hadler

Milli piyango bileti, akaryakıt, şeker ve bunlar gibi kar hadleri emsallerine göre düşük olarak tespit edilmiş bulunan emtia için özel hadler belirleme yetkisi Gelir Vergisi Kanununun 48 inci maddesi ile Maliye Bakanlığına verilmiştir. Bu yetki kullanılarak 2014 yılı için 285 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği2 ile belirlenen tutarlar yeniden artırılmıştır.

Buna göre, anılan maddelerin ticaretini yapanların, 2015 takvim yılında da basit usulden yararlanabilmeleri için; alış, satış veya hasılatlarının 31/12/2014 tarihi itibariyle aşağıda belirtilen hadleri aşmaması gerekmektedir.



Emtianın Cinsi
   

Büyükşehir Belediye Sınırları
Dışında Kalan Yerlerde
   

Büyükşehir Belediye Sınırları
İçinde Kalan Yerlerde

Yıllık Alım
Ölçüsü (TL)
   

Yıllık Satış
Ölçüsü (TL)
   

Yıllık Alım
Ölçüsü (TL)
   

Yıllık Satış
Ölçüsü (TL)

Değerli Kağıt
   

130.000
   

150.000
   

170.000
   

190.000

Şeker – Çay
   

106.000
   

130.000
   

120.000
   

160.000

Milli Piy. Bileti, Hemen

Kazan, Süper Toto  vb.
   

106.000
   

130.000
   

120.000
   

160.000

İçki (Bira ve Şarap Hariç) -        İspirto– Sigara–Tütün
   

106.000
   

130.000
   

120.000
   

160.000

Akaryakıt ( LPG hariç )
   

150.000
   

160.000
   

190.000
   

220.000



Belirtilen bu malların alım satımı ile uğraşanlar hakkında, basit usulün özel şartları bakımından yukarıdaki hadler dikkate alınmak suretiyle, 136 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliğindeki3 hesaplamalar doğrultusunda işlem yapılacaktır.

2.2. Basit Usule Tabi Mükelleflerde Gün Sonunda Toplu Belge Düzenleme Uygulaması

Basit usulde vergilendirilen mükelleflerle ilgili 215 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği4 ile getirilen, belge vermedikleri günlük hasılatları için gün sonunda tek bir fatura düzenlenmesine ilişkin uygulamanın, 31/12/2015 tarihine kadar devam etmesi Vergi Usul Kanununun mükerrer 257 nci maddesinin Bakanlığımıza verdiği yetkiye istinaden uygun görülmüştür.

3. 2014 Takvim Yılında Elde Edilen Bir Kısım Menkul Sermaye İradının Beyanında Dikkate Alınacak İndirim Oranı Uygulaması

Gelir Vergisi Kanununun 76 ncı maddesinin 5281 sayılı Kanunun 44 üncü maddesiyle yürürlükten kaldırılan ikinci fıkrasında, Gelir Vergisi Kanununun 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının (5), (6), (7), (12) ve (14) numaralı bentlerinde yer alan menkul sermaye iratlarına (döviz cinsinden açılan hesaplara ödenen faiz ve kâr payları, dövize, altına veya başka bir değere endeksli menkul kıymetler ile döviz cinsinden ihraç edilen menkul kıymetlerden elde edilenler hariç) fıkrada belirtilen indirim oranının uygulanması suretiyle bulunacak kısmın, bu iratların beyanı sırasında indirim olarak dikkate alınacağı belirtilmişti.

Gelir Vergisi Kanununun indirim oranı uygulamasına yönelik 76 ncı maddesinin ikinci fıkrası 1/1/2006 tarihinden itibaren elde edilen gelirlere uygulanmak üzere 5281 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılmakla birlikte, anılan Kanunun geçici 67 nci maddesinin (9) numaralı fıkrası hükmü gereğince 1/1/2006 tarihinden önce ihraç edilen her nevi tahvil ve Hazine bonolarından elde edilen gelirlerin vergilendirilmesinde 31/12/2005 tarihinde yürürlükte olan hükümler esas alınacağından, indirim oranı uygulaması ile ilgili olarak aşağıdaki açıklamaların yapılmasında yarar görülmüştür.

İndirim oranı; Vergi Usul Kanununa göre o yıl için tespit edilmiş olan yeniden değerleme oranının, aynı dönemde Devlet tahvili ve Hazine bonosu ihalelerinde oluşan bileşik ortalama faiz oranına bölünmesi suretiyle tespit edilmektedir.

Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre 2014 yılı için tespit edilmiş olan yeniden değerleme oranı % 10,11'dir. Bu dönemde Devlet tahvili ve Hazine bonosu ihalelerinde oluşan bileşik ortalama faiz oranı ise % 9,74'tür.

Bu oranlar dikkate alındığında, 2014 yılı gelirlerine uygulanacak indirim oranı birden büyük çıkmaktadır.

Bu kapsamda, 2014 takvim yılında elde edilen menkul sermaye iratlarından, 1/1/2006 tarihinden önce ihraç edilmiş olan ve Gelir Vergisi Kanununun 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının (5) numaralı bendinde sayılan her nevi tahvil ve Hazine bonosu faizleri ile Toplu Konut İdaresi ve Özelleştirme İdaresince çıkarılan menkul kıymetlerden sağlanan gelirler indirim oranının birden büyük olması dolayısıyla beyan edilmeyecektir.

Dövize, altına veya başka bir değere endeksli menkul kıymetler ile döviz cinsinden ihraç edilen menkul kıymetlerden elde edilen menkul sermaye iratlarının beyanında indirim oranı uygulanmayacaktır.

Ayrıca, ticari işletmelere dahil kazanç ve iratlar için indirim oranı uygulanması söz konusu değildir.

Diğer taraftan, geçici 67 nci maddenin (4) numaralı fıkrası uyarınca, 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (7), (12) ve (14) numaralı bentlerinde yazılı menkul sermaye iratlarından 1/1/2006 tarihinden itibaren ödemeyi yapanlarca vergi tevkifatı yapılmakta olup, bu gelirlerin beyanı ve bu gelirlere indirim oranı uygulanması söz konusu değildir.

Tebliğ olunur.



——————————————

1 15/11/2014 tarihli ve 29176 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 441 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile açıklanmıştır.

2 30/12/2013 tarihli ve 28867 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.

3 2/5/1982 tarihli ve 17682 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır

4 6/12/1998 tarihli ve 23545 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.

saatlik izinlerin yıllık izinden düşürülmemesi hakkında karar

Ankara 7. İdare Mahkemesi saatlik izinlerin toplanması halinde, 10 güne denk gelen sürenin, ilk 10 günlük mazeret izinlerine karşılık olarak değerlendirilebileceğine karar verdi.
http://www.memurlar.net/haber/362177/

Danıştay 5. Dairesi, saatlik izinlerin yıllık izinden düşülmesini öngören TAEK genelgesinin ilgili hükmünün yürürlüğünü durdurdu.
http://www.haber657.com/kamu/yillik-izinlerle-ilgili-cok-onemli-karar-h539.html

Damga Vergisi Kanunu Genel Tebliği (Seri No: 58)

—  Damga Vergisi Kanunu Genel Tebliği (Seri No: 58)
30 Aralık 2014  SALI
Resmî Gazete
Sayı : 29221
TEBLİĞ
Maliye Bakanlığından:

DAMGA VERGİSİ KANUNU GENEL TEBLİĞİ

(SERİ NO: 58)
 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun(1) mükerrer 30 uncu maddesinin birinci fıkrasında, “...Her takvim yılı başından geçerli olmak üzere önceki yılda uygulanan maktu vergiler (Maktu ve nispi vergilerin asgari ve azami miktarlarını belirleyen hadler dahil) o yıl için tespit ve ilan olunan yeniden değerleme oranında artırılır. Bu suretle hesaplanan vergi tutarlarının 10 Yeni Kuruşa kadarki kesirleri dikkate alınmaz.”, 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında ise, “Kağıtların Damga Vergisi bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yazılı nispet veya miktarlarda alınır. Şu kadar ki her bir kağıt için hesaplanacak vergi tutarı (1) sayılı tabloda yer alan sınırlamalar saklı kalmak üzere 800 bin Yeni Türk lirasını aşamaz. Bir önceki yılda uygulanan bu azami tutar, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, o yıl için tespit ve ilan olunan yeniden değerleme oranında artırılır.” hükmü yer almıştır.

Bakanlığımızca 2014 yılı için yeniden değerleme oranı % 10,11 (on virgül onbir) olarak tespit edilmiş ve 441 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği(2) ile ilan edilmiş bulunmaktadır.

Buna göre, 488 sayılı Kanunun mükerrer 30 uncu maddesinin birinci fıkrası hükmü gereğince, Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yer alan ve 57 Seri No.lu Damga Vergisi Kanunu Genel Tebliği(3) ile tespit edilen maktu vergiler, (maktu ve nispi vergilerin asgari ve azami miktarlarını belirleyen hadler dahil), yeniden değerleme oranında artırılmış ve 1/1/2015 tarihinden itibaren uygulanacak miktarları Tebliğ ekindeki (1) sayılı tabloda gösterilmiştir.

Diğer taraftan, anılan Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan her bir kağıttan alınacak damga vergisine ilişkin üst sınır yeniden değerleme oranında artırılmış ve 1/1/2015 tarihinden itibaren 1.702.138,00 Türk Lirası olmuştur.

Tebliğ olunur.

————————————————

1 11/7/1964 tarihli ve 11751 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.

2 15/11/2014 tarihli ve 29176 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.

3 30/12/2013 tarihli ve 28867 (Mükerrer) sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.





(1) SAYILI TABLO



Damga Vergisine Tabi Kağıtlar

I. Akitlerle ilgili kağıtlar
  



A. Belli parayı ihtiva eden kağıtlar:
  



1.  Mukavelenameler,  taahhütnameler ve temliknameler           
  

(Binde 9,48)

2. Kira mukavelenameleri (Mukavele süresine göre kira bedeli üzerinden)
  

(Binde 1,89)

3. Kefalet, teminat ve rehin senetleri                                        
  

(Binde 9,48)

4. Tahkimnameler ve sulhnameler                                           
  

(Binde 9,48)

5. Fesihnameler (Belli parayı ihtiva eden bir  kağıda taalluk edenler dahil)
  

(Binde 1,89)

6. (Değişik: 5766/10-b md.) (Yürürlük: 6/6/2008) Karayolları Trafik Kanunu uyarınca kayıt ve tescil edilmiş ikinci el araçların satış ve devrine ilişkin sözleşmeler
  

(Binde 1,89)

B. Belli parayı ihtiva etmeyen kağıtlar:
  



1. Tahkimnameler                                                                     
  

(45,30 TL)

2. Sulhnameler                                                                          
  

(45,30 TL)

3.Turizm işletmeleri ile seyahat acentelerinin aralarında düzenledikleri kontenjan sözleşmeleri                  

(Belli parayı ihtiva edenler dahil)                                                      
  

(254,40 TL)

II. Kararlar ve mazbatalar
  



1. Meclislerden, resmi heyetlerden ve idari davalarla ilgili  olmayarak Danıştaydan verilen mazbata, ilam ve kararlarla hakem kararları:
  



 a) Belli parayı ihtiva edenler                                                 
  

(Binde 9,48)

 b) Belli parayı ihtiva etmeyenler                                            
  

(45,30 TL)

2. (Değişik : 5766/10-c md.) (Yürürlük : 6/6/2008) İhale kanunlarına tabi olan veya olmayan resmi daire ve  kamu tüzel kişiliğini haiz kurumların her türlü ihale kararları
  

(Binde 5,69)

III. Ticari işlemlerde kullanılan kağıtlar
  



1. Ticari ve mütedavil senetler:
  



a) Emtia senetleri:
  



    aa) Makbuz senedi (Resepise)                                             
  

(15,80 TL)

    ab) Rehin senedi (Varant)                                                      
  

(9,30 TL)

    ac) İyda senedi                                                                       
  

(1,70 TL)

    ad) Taşıma senedi                                                                   
  

(0,60 TL)

b) Konşimentolar                                                                       
  

(9,30 TL)

c) Deniz ödüncü senedi                                                           
  

(Binde 9,48)

d) İpotekli borç senedi, irat senedi                                          
  

(Binde 9,48)

2. Ticari belgeler:
  



a) Menşe ve Mahreç şahadetnameleri                                      
  

(15,80 TL)

b) Resmi  dairelere ve bankalara ibraz edilen bilançolar ve işletme hesabı özetleri:
  



ba) Bilançolar
  

(35,00 TL)

bb) Gelir tabloları
  

(16,90 TL)

bc) İşletme hesabı özetleri
  

(16,90 TL)

c) Barnameler
  

(1,70 TL)

d) Tasdikli manifesto nüshaları                                                  
  

(7,00 TL)

e) Ordinolar                                                                                
  

(0,60 TL)

f) Gümrük idarelerine verilen özet beyan formları                    
  

(7,00 TL)

IV. Makbuzlar ve diğer kağıtlar
  



1. Makbuzlar:
  



a) Resmi daireler tarafından yapılan mal ve hizmet alımlarına ilişkin ödemeler (avans olarak yapılanlar dahil) nedeniyle, kişiler tarafından resmi dairelere verilen ve belli parayı ihtiva eden makbuz ve ibra senetleri ile bu ödemelerin resmi daireler nam ve hesabına, kişiler adına açılmış veya açılacak hesaplara nakledilmesini veya emir ve havalelerine tediyesini temin eden kağıtlar
  

(Binde 9,48)

b) Maaş, ücret, gündelik, huzur hakkı, aidat, ihtisas zammı, ikramiye, yemek ve mesken bedeli, harcırah, tazminat ve benzeri her ne adla olursa olsun hizmet karşılığı alınan paralar (Ek: 5766/10-ç md.) (Yürürlük: 6/6/2008) (avans olarak ödenenler dahil) için verilen makbuzlar ile bu paraların nakden  ödenmeyerek kişiler adına açılmış veya açılacak cari hesaplara nakledildiği veya emir ve havalelerine tediye olunduğu takdirde nakli veya tediyeyi temin eden kağıtlar
  

(Binde 7,59)

c) Ödünç alınan paralar için verilen makbuzlar veya bu mahiyetteki senetler
  

(Binde 7,59)

d) İcra dairelerince resmi daireler namına şahıslara ödenen paralar için düzenlenen makbuzlar
  

(Binde 7,59)

2. Beyannameler (Bu beyannamelerin sadece bir nüshası vergiye tabidir):
  



a) Yabancı memleketlerden gelen posta gönderilerinin gümrüklenmesi için postanelerce gümrüklere verilen liste beyannamelerde yazılı her gönderi maddesi için
  

(0,60 TL)

b) Vergi beyannameleri:
  



    ba) Yıllık gelir vergisi beyannameleri                                 
  

(45,30 TL)

    bb)  Kurumlar vergisi beyannameleri                                 
  

(60,50 TL)

    bc)  Katma değer vergisi beyannameleri                            
  

(29,90 TL)

    bd) Muhtasar beyannameler                                                 
  

(29,90 TL)

    be) Diğer vergi beyannameleri (damga vergisi beyannameleri hariç)
  

(29,90 TL)

c) Gümrük idarelerine verilen beyannameler                         
  

(60,50 TL)

d) Belediye ve il özel idarelerine verilen beyannameler        
  

(22,30 TL)

e) Sosyal güvenlik kurumlarına verilen sigorta prim bildirgeleri
  

(22,30 TL)

f) (Ek:5838/15 md.)(Yürürlük: 28/02/2009)Elektronik ortamda birlikte verilen muhtasar beyanname ve sigorta prim bildirgesinden  sadece muhtasar beyanname için
  



(35,50 TL)

3. Tabloda yazılı kağıtlardan aslı 1,00 Yeni Türk Lirasından fazla maktu ve nispi vergiye tabi olanların resmi dairelere ibraz edilecek özet, suret ve tercümeleri.
  

(0,60 TL)

30 Aralık 2014 Salı

çeşitli tebliğler

26 Aralık 2014 Cuma

4734 Sayılı Kanun'un 3-e Maddesi Kapsamında Yapılabilecek Alımlar

4734 Sayılı Kanun'un 3-e Maddesi Kapsamında Yapılabilecek Alımlar

4734 sayılı Kamu İhale Kanunu’nun 3’üncü maddesinde “istisnalar” başlığı altında, ceza ve ihalelerden yasaklama hükümleri hariç olmak üzere Kanun’a tâbi olmayan mal ve hizmet alımları ile yapım işlerine yer verilmiştir. Kanun’un 3’üncü maddesinin (e) bendinde de ismen belirtilen bazı kamu kurum ve kuruluşlarınca üretilen mal ve hizmetler, istisna kapsamına alınmıştır. Hangi kamu kurumlarınca üretilen hangi mal ve hizmetlerin istisna edildiği 3/e maddesinde sayılmış olsa da burada sayılan kamu kuruluşlarınca bizzat üretilen mal ve hizmetlerin neler olduğuna dair açık bir düzenleme mevcut değildir. Bu nedenle idarelerce maddede belirtilen kamu kurum ve kuruluşlarınca bizatihi üretilmeyen mal ve hizmetlerin de 3/e maddesi kapsamında alıma konu edildiği görülmektedir. İşbu makalede bu durum hukuki neticeleri ile birlikte değerlendirilmiştir.

10 Aralık 2014 Çarşamba

İstisnai Memurluk Nedir?

İstisnai Memurluk Nedir? İstisnai Memurluk Kadroları | Hukuki Bilgiler



İstisnai memurluk nedir: İstisnai memurluk konusu 657
sayılı Kanunda düzenlenmiştir. Bu tür memurluklar bazı açılardan, 657′de
yer alan diğer kamu görevlilerine göre ayrık tutulan kadrolardır.
Aşağıda sayılan istisnai memurluklar; atama, sınavlar, kademe ilerlemesi
ve derece yükselmesi açılarından 657 sayılı Kanuna tabi değildir. Bu
memurluklara atananlara 657 sayılı Kanunun bu konular dışında kalan
bütün hükümleri uygulanacaktır.

İstisnai kadrolarla ilgili Sayıştay ne dedi?

Sayıştay denetçileri yaptıkları incelemede uygulamanın Hazineyi zarara uğratıcı nitelikte olduğunu belirtti. Denetçiler, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığında tespit ettikleri bu uygulamayı Sayıştay Birinci Başkanlığına bildirdi. Sayıştay Birinci Başkanlığı da görüşülmesi için konuyu Sayıştay Genel Kuruluna havale etti. Sayıştay Genel Kurulu geçen yıl aldığı kararda uygulamanın genel bir nitelik taşıyıp taşımadığının araştırılmasına, daha sonra yaygın olduğunun tespit edilmesi durumunda söz konusu hususun Türkiye Büyük Millet Meclisine sunulmasına karar verdi.

İŞTE SAYIŞTAY'IN KARARI


http://www.memurlar.net/haber/352830/ 

Mevzuat.Net

 

Not defteri

Günün Sözü

Mali Hizmet Copyright © 2009 WoodMag is Designed by Ipietoon forFree Blogger Template