Çalışmada, Pakt’ın yürürlüğe girdiği tarihten günümüze kadarki uygulaması incelenmiş ve mali kriterler açısından sorunlu ülkelerden, Almanya değerlendirilmiştir. Örnek ülke olan Almanya, İstikrar Programları ile Pakt’ın düzenlediği referans değerler çerçevesinde analiz edilmiştir. Türkiye’nin aday ülke olması bakımından AB ve Türkiye arasında mali yakınlaşma kriterleri kapsamında karşılaştırmalı analiz yapılmıştır.İlgili araştırmacılara faydalı olacağına inandığım yüksek lisans tezini Ankara Üniversitesi açık arşivindeki linkinden pdf olarak indirmek için
tıklayın...
çalışması için kendi yazdığı özeti
Avrupa Birliği, Roma Antlaşması’nı tadil eden Antlaşmalarla gelişen süreçte Ekonomik ve Parasal Birlik (EPB) oluşturmayı hedeflemiştir. EPB hedefi, ilk kez Avrupa Tek Senedi ile dile getirilmiştir ve Maastricht Antlaşması’nda EBP’ye katılma koşulları belirlenmiştir. Bu koşullar mali ve parasal olmak üzere iki başlıkta toplanmıştır ve Yakınlaşma Kriterleri olarak bilinmektedir. EPB’de uygulanan ortak para politikasında, etkinliği sağlamak için ulusal yetkide bulunan maliye politikalarının kullanımı bir ölçüde kısıt altına alınmıştır. 1997 yılındaki, İstikrar ve Büyüme Paktı (İBP) adıyla anılan Konsey Kararı, mali yakınlaşma kriterleri ile AB’nin maliye politikasını düzenlenmiştir. Pakt, aşırı bütçe açığının tespit edilmesi halinde, erken uyarı mekanizmasının işletilmesine ilişkin süreci de düzenlemektedir. Açığın giderilmemesi durumunda yaptırım mekanizmasının uygulanması söz konusudur. Ancak karar alma sürecinde etkin olan AB’nin güçlü ülkelerinin isteksizliği sebebiyle Pakt’ın yaptırım mekanizması uygulanamamıştır ve bu AB’de kriz yaratmıştır. 2004 yılında Pakt’ın uygulaması askıya alınmıştır ve 2005 yılında tadil edilerek Pakt, yeniden yürürlüğe girmiştir. Çalışmada, Pakt’ın yürürlüğe girdiği tarihten günümüze kadarki uygulaması incelenmiş ve mali kriterler açısından sorunlu ülkelerden, Almanya değerlendirilmiştir. Örnek ülke olan Almanya, İstikrar Programları ile Pakt’ın düzenlediği referans değerler çerçevesinde analiz edilmiştir. Türkiye’nin aday ülke olması bakımından AB ve Türkiye arasında mali yakınlaşma kriterleri kapsamında karşılaştırmalı analiz yapılmıştır.
İNGİLİZCE ÖZET
Throughout the period that starting from Treaty of Rome, European Union aimed to constitute an EMU. The goal of the establishment of an EMU was mentioned with the Single European Act for the first time and the conditions to participate to the EMU were determined by the Maastricht Treaty. These conditions are specified as fiscal and monetary conditions, and they are known as Convergence Criteria. The fiscal policy of EU was regulated by fiscal convergence criteria declared by Council Decision, which is named Stability and Growth Pact (SGP) in 1997. This pact regulates the process of implementing early warning mechanisms in case of excessive budget deficit. It is possible to apply the sanction mechanisms unless the deficit is compensated. However, Pact’s sanction mechanism could not be applied due to the unwillingness of the countries which are powerful in the decision process. Not being applied the Pact caused a crisis in EU. In the aftermath, execution of the Pact was put aside in 2004. The Pact was modified in 2005 and the modified version has being applied since June 2005. In this study, the application of the Pact from its validity date to today is investigated and Germany, one of the problematic countries due to the fiscal criteria, is evaluated. Since Turkey is a candidate for a full membership, a relative analysis is held between Turkey and EU in terms of convergence criteria. Key Words: European Union, fiscal policy in the European Union, Convergence Criteria, Stability and Growth Pact, Germany.
Bu yazıyı Paylaşın
0 yorum:
Yorum Gönder